می نویسم تا بدانی         در قلب خسته ام جای داری

  

می نویسم گر شکستی     گر بریدی و گسستی

 

آن همه روز های زیبا     در گذشته یاد یاری

 

می نویسم بلکه شاید سینه ی پر آه و سوزم

 

در غم دوری یارش سر کند با آه و زاری

 

می نویسم بلکه روزی در کنارت گوشه ی دنج

 

خنده ی مستانه ی ما یاد آرد سوز کاری

 

می نویسم با دلی پرازغم رنج های جاری

 

این شب های سوگواری تا بدانی تا بدانی

 

در دلم یک خانه داری خانه ای از غم که خالی

 

خانه ای هر چند خیالی باز خوب است که بدانی

 

تا ابد با من بمانی این جهان و آن جهان را از خدا جایزه داری